welkom op onze site

pampus is een eiland in de Zuiderzee.

Na de Franse-Duitse oorlog van 1870 was het Nederlandse bestuur bevreesd voor een aanval op Amsterdam. Men bouwde rondom Amsterdam een vesting, de stelling van Amsterdam en voor de monding van het ij(het ij is het midden van pampus kijk op de foto hier naast) werd op een kunstmatige eiland op een hoger gelegen gedeelte van het Muider zand,ten zuiden van de vaargeul, een vort eiland gebouw,het fort aan het pampus genaamd. De naam van dit fort eiland is dus ontleed aan het aangrenzende Pampus.



Mensen liepen door de tunnels om niet gezien te worden.                                                       Het kanon word gebruikt om schepen neer te schieten                                                  de tunnels lopen helemaal om het fort het is er heel erg                                                         om Amsterdam te beschermen als er een bom valt werden de mensen vroeger   donker                                                                                          

Bewapening

Op de bovenste verdieping bevonden zich twee draaibare, uitgeruste kanonnen, een waarnemingskoepel en twee posities elk voor drie snelvuur kanonnen voor de verdediging van de droge gracht. Bij een volledige bezetting zouden circa 200 militairen op het vort gelegerd zijn.

Elk groot kanon had een bemanning van 6 kanonniers en een onderofficier. Na een schot duurde het zes minuten voor het kanon klaar was voor het volgende; met vier kanonnen kon het fort iedere 1,5 minuut een granaat afvuren. De granaten hadden een maximaal gewicht van 216 kilogram en konden tot acht kilometer ver worden geschoten. De granaten werden met liften van de magazijnen op de benedenverdieping naar boven getakeld. De tussenverdieping was klein; onder de grote kanonnen was een groot rad geplaatst om de koepels te draaien als er stoomkracht ontbrak. Verder was er een kleine commandopost die toegang had tot de koepel met spreekbuizen naar de relevante afdelingen op het fort.

In 1927 werden nog drie betonnen platforms aangelegd voor luchtafweerkanonnen  ter verdediging van Amsterdam. In 1934 werden deze kanonnen al weer verwijderd.

Het fort is nooit voor enige oorlogshandeling gebruikt en werd in 1933, één jaar na het gereedkomen van de afsluitdijk, gesloten.

                   

Tweede Wereldoorlog

Aan het begin van de tweede wereldoorlog heeft het fort geen rol gespeeld bij de verdediging van Nederland.

Het Duitse leger heeft het eiland nog gebruikt als oefenobject voor duikbommenwerpers. Betonnen bommen van ongeveer 250 kilogram werden hiervoor gebruikt.  was een glazen staafje gevuld met chemicaliën een stof  in de open sleuven van de bom geplaatst. Het staafje brak bij de inslag met de bodem en zorgde voor een gekleurde rookwolk. De piloot kon zo zien of zijn bom bij het doel terecht was gekomen. Het leger haalde ook al het metaal weg voor de eigen wapenindustrie. De grote kanonnen werden met explosieven opgeblazen en in stukken afgevoerd.
In de hongerwinter (de winter van 1944-1945) was het erg koud en vroor het hard, waardoor het eiland over het ijs bereikbaar was. De bevolking in de omgeving haalde het hout eruit om zich warm te stoken. 

Na-oorlog periode

Na de Duitse oorlog werd het eiland nog gebruikt door de mijn opruimdiensten  die niet meer onschadelijk gemaakt kon worden, werd daar tot ontploffing gebracht. Op 9 oktober 1952 werd bij het koninklijk fort opgeheven als vestingwerk.

Het hoofdgebouw is in 2007 gerenoveerd en van nieuwe koepels voorzien. De originele koepels waren van staal, de huidige koepels bestaan uit hout met een water werende laag. Het binnenfort

bebouwing

Het fort staat op 4.000 heipalen van 11 meter lang en de bebouwing is een combinatie van beton en gemetselde bakstenen. Het fort heeft een ovale vorm en het hoofdgebouw zijn twee verdiepingen. Op de benedenverdieping is een, keuken, wasplaatsen, twee met steenkool gestookte stoomketels en twee stoommachines 

Rond het hoofdgebouw ligt een 8 meter brede droge gracht. Vanuit de benedenverdieping was het hoofdgebouw verbonden met de contrescarp door middel van holle grotten aan de zuid- en noordkant. De contrescarp is een steile weer muur van een gracht  was van beton en bevatte de arrestantenkamer, de smederij en diverse opslagplaatsen. In de gehele contrescarp was een sleutelgang; op bepaalde plaatsen kon men van hieruit de droge gracht onder vuur nemen. Bovenop de contrescarp was een borstwering die dekking gaf bij de nabij verdediging van het fort. Het geheel werd door een ruim  beschermd.

is eind 2007 gedeeltelijk gerenoveerd en voor museale doeleinden ingericht.

Bouw

In 1884 ging de Minister van Oorlog akkoord met de bouw in de begroting 1885. De aanleg van het fort startte in 1887 op de plek waar het middelpunt van het fort ging komen.

Na enige discussie tussen Amsterdam  en Muiderberg  werd het fort op 7 april 1891 bij koninklijk besluit  ingedeeld bij de gemeente Muiden.  op 20 augustus droeg de Minister van Oorlog het over aan de artillerie 

Het forteiland is geopend van april tot en met oktober. de hele winter worden er werkzaamheden verricht en is het eiland gesloten voor publiek. Het eiland is te bereiken met een veerdienst vanuit Muiden en IJburg. mensen met een eigen boot kunnen met eigen boot aan een van de steigers aameren gedurende de openingstijden.

Rating: 4 sterren
11 stemmen

Maak jouw eigen website met JouwWeb